
به گزارش خبرنگار سراج24، نزدیک به 5 ماه پس از آزادسازی مرزبانان گروگان گرفته شده توسط گروهک تروریستی جیشالعدل، یک مقام دولتی به بخش کوچکی از نحوه آزادسازی گروگانها پرداخته و گفته که "ایران برای آزادی مرزبانانش به تروریستها باج داده است".
حجتالاسلام علییونسی دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اقوام و مذاهب که با خبرگزاری تسنیم گفتوگو کرده است، افزوده: "در مورد مرزبانان ایرانی گروگان گرفته شده توسط جیشالعدل خوب عمل نشد و به نوعی به تروریستها- از سوی ایران- باج داده شد". او معتقد است که اقدام ایران "برای اولین بار یک گروه تروریست با نام و اسم زیبای اسلامی" را در سطح جهانی معرفی کرد در حالیکه "این امکان وجود داشت که از ظرفیتهای محلی با کمترین هزینه مادی و معنوی همه مرزبانان اسیر را آزاد کرد".
50 روز به پایان سال 92، 5 نفر از مرزبانان نیروی انتظامی (ناجا) در 16 بهمن به دست یک گروهک تروریستی اسیر شدند؛ رسانهها این گروهک را که تلفیقی از اعضای باقی مانده جندالشیطان (گروهک عبدالمالک ریگی) و سلفیها هستند، جیشالعدل (ارتش عدل) معرفی کردند که پس از نابودی جندالشیطان، با سازماندهی تشکیلاتیتر برخی از اعضای آن، شروع به فعالیت و اعلام موجودیت کرد.
چند روزی از اسارت مرزبانان ایرانی نگذشته بود که جیشالعدل فیلم نحوه دستگیری مرزبانان ایرانی را منتشر کرد؛ در این فیلم تروریستها با استفاده از غفلت مرزبانان، به آرامی به سمت چادر آنان که در نزدیکی نقطه مرزی قرار داشت، نزدیک شدند و آنان را خلع سلاح کردند و با خود به پاکستان منتقل کردند.
هر چند در آن سوی مرزها دستگیری مرزبانان ایرانی زیاد سر و صدا به پا نکرد ولی در داخل موج رسانهای و ابراز احساسات مردمی، فضای سنگینی را برای دستگاه اطلاعاتی و امنیتی کشور که با کمی تساهل و تسامح با برخی جریانات برخورد میکرد، بوجود آورد. روزی نبود که رسانهای در داخل و یا رسانههای عربی در خارج از کشور از مرزبانان ربوده شده ایرانی خبری مخابره یا منتشر نکنند. همین مساله فشار مطالبهگری از دولت را بیشتر میکرد و دولت نیز که چند ماهی بیش از تشکیلش نگذشته بود، تمام هم و غم خود را بر این مساله استوار کرد که مرزبانان ایرانی را آزاد کند.
شاید همین مساله هم باعث شد که دولت بدون توجه به مصالح امنیتی و تبعات اقدامش، تنها و تنها متمرکز بر آزادی مرزبانان شود. در آن زمان دستگاههای مسئول از چندین کانال برای آزادی مرزبانان اقدام کردند تا با آزادی 5 جوان در اسارت، چهره موفقی از دولت در داخل کشور ترسیم شود. تطمیع مالی تکفیریها و به میدان آوردن افرادی همچون مولوی عبدالحمید دو راهکار طرف ایرانی برای آزادی مرزبانان بود. آنگونه که مولوی عبدالحمید گفته "ظاهرا از برخی نهادها و ارگانهای ایران نیز افرادی برای آزادی مرزبانها اعزام شده بودند". این نهادها "هم تلاش برای آزادی مرزبانها را آغاز کردند و مسائل مادی را مطرح کردند."
در کنار این راهکار، دولت از مولوی عبدالحمید نیز درخواست می کند که برای آزادسازی سربازان ایرانی واسطه شود. "مسئولان استان از من خواستند تا تلاشی را در راستای آزادی مرزبانان ایرانی آغاز کنم." مولوی عبدالحمید نیز بر همین اساس "هیاتی را متشکل از چند ریشسفید موجه، مورد قبول و معتمد برای صحبت و مذاکره با جیشالعدل اعزام" می کند. "هیات اعزامی موفق به جلب موافقت جیشالعدل برای آزادی مرزبانها شده بود".
اما آنچه در این بین باعث تاسف است، نتیجه عکس دادن باجدادن دولت به گروهک تروریستی جیشالعدل است. آنطور که عبدالحمید گفته "هیات اعزامی ما موفق شده بود رضایت کلی جیشالعدل را برای عدم به شهادت رساندن آقای داناییفر جلب کند اما در نهایت ناهماهنگیهای داخلی جیشالعدل و ظاهرا ورود چند گروه دیگر برای آزادی مرزبانها به نحوی به شهادت داناییفر منتهی شد". جمشید داناییفر افسری 26 ساله و متاهل بود که از۳ سال پیش در مرزبانی مشغول به خدمت شده بود. عدم انتشار تصویر شهادت داناییفر این بارقه امید را ایجاد میکرد که شاید او زنده باشد. اما به تازگی برخی منابغ از حتمی بودن شهادت وی خبر میدهند. شهادتی که شاید یکی از اصلیترین دلایل آن، باج دادن طرف ایرانی به گروهک تروریستی جیشالعدل بود؛ باجی که همچنان رقم آن منتشر نشده و احتمال این نیز هست که تا چند سال آینده «جعبه سیاه» آن رمزگشایی نشود؛ باجی که شاید بار دیگر چشم طمع این گروهک تروریستی را به لقمه بزرگتری از جمهوری اسلامی ایران بدوزد و خشت کجی شود که به سادگی نتوان دیواری راست با آن بنا کرد.
انتهای پیام/